Στο βραχώδη λόφο του Σταυρωμένου Ανατολής ιδρύθηκε τη μινωική εποχή ένα σημαντικό Ιερό Κορυφής. Η εκπληκτική του θέση επιτρέπει τον εποπτικό έλεγχο τόσο βόρεια στο Κρητικό πέλαγος όσο και νότια στο Λιβυκό, ενώ στο άμεσο περιβάλλον του βρίσκεται και το μινωικό κτήριο στον Γαϊδουροφά. Όπως φανερώνουν τα διάφορα αναθήματα που βρέθηκαν στο χώρο, η λατρεία στη θέση αυτή συνεχίστηκε ως τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Κατά την Μεσομινωική περίοδο (21001700 π.Χ.) έγινε ιδιαίτερα προσφιλής η άσκηση της δημόσιας λατρείας στην ύπαιθρο και συγκεκριμένα στις ψηλές κορυφές των βουνών. Εδώ συνήθιζαν να συγκεντρώνονται οι κάτοικοι των γύρω οικισμών για να αποθέσουν τα αφιερώματα τους στους επίπεδους βράχους ή σε σχισμές, τα οποία στην πλειοψηφία τους ήταν πήλινα ειδώλια ανδρών, γυναικών και ζώων. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ιερών είχαν κατασκευαστεί ξερολιθικοί τοίχοι για μια στοιχειώδη οργάνωση του χώρου.