Η ζωή στη ρωμαϊκή έπαυλη στο Μακρύ Γιαλό διήρκεσε περίπου 3 αιώνες από τον 1° αι. π.Χ. έως και τον 3° μ.Χ. Η μακραίωνη κατοίκησή της τεκμηριώνει τη σπουδαιότητά της αλλά και τον πλούτο της περιοχής τόσο στον ανροτικό τομέα όσο και τον ναυτικό.
Το κτήριο ήταν ισόγειο σκεπασμένο με κεραμίδια και τα 37 δωμάτια και χώροι του αναπτύσσονταν γύρω από μια μακρόστενη αυλή. Αν και βρέθηκε σε αρκετά κακή κατάσταση, ενδεικτική της πολυτελούς κατασκευής του ήταν η επίστρωση δαπέδων και τοίχων ορισμένων δωματίων με μαρμάρινες πλάκες, όπως και το ψηφιδωτό στο δάπεδο της εισόδου, όπου μαύρες και άσπρες ψηφίδες σχηματίζουν γεωμετρικά θέματα που περιβάλλονται από φύλλα κισσού.
Οι προσφιλείς στο ρωμαϊκό κόσμο λουτρικές εγκαταστάσεις (balneum) αποκαλύφθηκαν στη νότια πτέρυγα της έπαυλης. Περιλαμβάνουν μια υπαίθρια πεταλόσχημη δεξαμενή με κλίμακα καθόδου (piscina) επενδυμένη με μάρμαρο, η οποία περιβάλλεται από χώρους με ψηφιδωτά δάπεδα που απεικονίζουν γεωμετρικά σχέδια με κύκλους, ενώ κοντά βρέθηκε και το χαρακτηριστικό υπόκαυστο με 56 κιονίσκους. Το νερό διοχετευόταν από τις δεξαμενές στο βαλανείο με ένα σύστημα κτιστών και σωληνωτών αγωγών.