«Ριζωμένο» στους πρόποδες των όρεων Δίκτη και σε υψόμετρο 540 μέτρων, βρίσκεται το ιστορικό χωριό της Ρίζας. Το 1881 απογράφονται 174 κάτοικοι, το 1920 217 και το 2001 είχε 40 κατοίκους. Οικισμός που κρατάει από την περίοδο της Ενετοκρατίας, χτισμένος σε στρατηγική τοποθεσία, μαρτύρησε πολλές φορές στην ιστορία του και πλέον οι λιγοστοί κάτοικοι που έχουν απομείνει ασχολούνται κυρίως με τη κτηνοτροφία και την παραγωγή μελιού.
Το εντυπωσιακό βουνίσιο τοπίο, με τα παρατηρητήρια που έχει φροντίσει να φτιάξει ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού, και οι αξιόλογοι και ιστορικοί ναοί που υπάρχουν στην περιοχή είναι βασικοί λόγοι για να επισκεφτεί κανείς την περιοχή.
Ανατολικά του χωριού στη θέση Σφακούρα βρίσκεται η ιστορική εκκλησία του Τίμιου Σταυρού. Σ΄ εκείνο το σημείο έγιναν οι εκτελέσεις των ντόπιων απ΄τους Γερμανούς, το μνημείο πεσόντων να μαρτυρούν το τραγικό παρελθόν.
Οι Σαρακήνοι άφησαν και αυτοί το στίγμα τους στην περιοχή, αφού ο διπλανός οικισμός του Καημένου, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τη Ρίζα, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση πήρε το όνομά του από τον ιδιοκτήτη πανδοχείου, το οποίο έκαιγαν και λεηλατούσαν συστηματικά οι άραβες πειρατές το όνομά του από τον ιδιοκτήτη πανδοχείου, το οποίο έκαιγαν και λεηλατούσαν συστηματικά οι άραβες πειρατές.
