Το τέμενος της Ιεράπετρας στην περιοχή της Κάτω Μεράς ανεγέρθηκε, σύμφωνα με τις χρονολογίες που αναγράφονται στο υπέρθυρο της εισόδου και στο μετάλλιο του νότιου τοίχου, το έτος Εγίρας 1309 (1891/892), ίσως στη θέση παλαιότερου τεμένους.
Πρόκειται για ένα τετράγωνο σε κάτοψη κτίσμα με ξύλινη, τετράρριχτη στέγη που επικαλύπτεται με κεραμίδια. Στην αρχιτεκτονική του διακρίνονται στοιχεία που απορρέουν από τις νεοκλασικιστικές και εκλεκτικιστικές τάσεις που φτάνουν στη Κρήτη κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.
Στη ΒΔ γωνία του τζαμιού, όπως συνηθίζεται, είναι κτισμένος ο ασκεπής σήμερα μιναρές. Το ανώτατο τμήμα του κατέπεσε στο σεισμό του 1953.
Η Οθωμανική κρήνη βρίσκεται στα ΝΔ του τζαμιού και μαζί με αυτό αποτελούν ένα αξιόλογο σύμπλεγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής στην Κρήτη. Η κρήνη ανήκει στην κατηγορία των κρηνών sebil και αποτελούσε κρήνη καθαρμού πριν την είσοδο των πιστών στο τζαμί. Πρόκειται για ένα οκταγωνικής κάτοψης τρουλλοσκεπές κτίσμα, κατασκευασμένο με κατεργασμένους λίθους διαφόρων μεγεθών. Σε όλες τις πλευρές διατηρούνται οι οπές εκροής καθώς και οιγούρνες περισυλλογής του νερού.